توسط : وقتی صحبت از روابط می‌شود، صمیمیت جنسی اغلب در مرکز توجه قرار می‌گیرد. با این حال، نوع دیگری از نزدیکی به نام صمیمیت عاطفی وجود دارد که به همان اندازه و حتی بیشتر برای دوام و عمق یک رابطه ضروری است. صمیمیت عاطفی به احساس احترام، دیده و شنیده شدن واقعی توسط شریک زندگی اشاره دارد و هسته اصلی یک رابطه عاشقانه پایدار محسوب می‌شود.
به گفته روان‌شناسان، صمیمیت عاطفی مسئول احساس امنیت و نزدیکی است، همدلی را تقویت می‌کند، تعارضات را کاهش می‌دهد و ارتباط بین زوجین را بهبود می‌بخشد. تحقیقات نشان می‌دهد که این نوع صمیمیت در طولانی‌مدت به افزایش رضایت کلی از رابطه منجر می‌شود.
با این حال، صمیمیت عاطفی ممکن است به دلیل سبک‌های دلبستگی افراد با چالش روبرو شود. سبک‌های دلبستگی که الگوهای رفتاری در روابط هستند، به چهار دسته امن، مضطرب، اجتنابی و آشفته تقسیم می‌شوند. زمانی که سبک دلبستگی افراد آسیب‌پذیر باشد (مانند مضطرب، اجتنابی یا آشفته)، ترس فعال شده و صمیمیت عاطفی به خطر می‌افتد. در چنین شرایطی، شنیدن و احترام گذاشتن به دیدگاه شریک زندگی دشوار می‌شود؛ چرا که افراد حالت تدافعی به خود می‌گیرند، پرخاشگر می‌شوند یا از گفتگو اجتناب می‌کنند. خبر خوب این است که پرورش یک سبک دلبستگی امن که ارتباط و گفتگو را تسهیل می‌کند، با تلاش آگاهانه هر دو طرف در طول زمان امکان‌پذیر است.
راهکارهای ایجاد صمیمیت عاطفی
نشانه‌هایی مانند سطحی ماندن گفتگوها، احساس تنهایی در کنار شریک زندگی یا کاهش تمایل به صمیمیت فیزیکی می‌تواند حاکی از کمبود صمیمیت عاطفی باشد. متخصصان روابط این راهکارها را برای تقویت این ارتباط پیشنهاد می‌دهند:
- ارتباط چشمی یا گفتگو در حین قدم زدن: نگاه مستقیم طولانی به چشم شریک زندگی، به خصوص در گفتگوهای مهم، راهی قدرتمند برای ایجاد صمیمیتی است که به شکل‌گیری دلبستگی امن کمک می‌کند. اگر این کار دشوار است، قدم زدن در کنار هم و گفتگو کردن می‌تواند به فعال شدن هر دو نیمکره مغز و حضور کامل در لحظه کمک کند.
- استفاده از جملات «من»: به جای متهم کردن طرف مقابل، که اغلب باعث حالت تدافعی و قطع ارتباط می‌شود، از جملاتی مانند «من احساس می‌کنم…» یا «من دوست دارم…» استفاده کنید تا دیدگاه و احساسات خود را بیان کنید. این روش، ارتباط را سازنده‌تر و عمیق‌تر می‌کند.
- برقراری ارتباط غیرکلامی: گاهی اوقات، رفتارها مؤثرتر از کلمات عمل می‌کنند. رفتارهای غیرکلامی مانند لبخند مهربان، نگاه محبت‌آمیز، لمس‌های غیرجنسی مثل گرفتن دست یا یک آغوش طولانی، به ترشح هورمون اکسی‌توسین (هورمون عشق) کمک کرده و حس نزدیکی عاطفی را افزایش می‌دهد.
- گذراندن وقت جدا از هم: اگرچه ممکن است متناقض به نظر برسد، اما داشتن فضای شخصی به حفظ صمیمیت کمک می‌کند. این زمان‌های جداگانه باعث می‌شود که دلتنگ شریک خود شوید و هنگامی که کنار هم هستید، چیزهای جدیدی برای به اشتراک گذاشتن داشته باشید.
- اختصاص زمان برای بازی و تفریح: یک رابطه سالم تنها شامل گفتگوهای عمیق و کارهای روزمره نیست. لحظات بازیگوشانه و مفرح که در آن‌ها هیجان و امنیت تجربه می‌شود، اتصال عاطفی را تقویت می‌کند. بازی‌های مشترک، ورزش یا فعالیت‌های خلاقانه می‌توانند این حس را پرورش دهند.
راهکارهای حفظ صمیمیت عاطفی
حفظ صمیمیت عاطفی در روابط بلندمدت نیازمند نیت و تلاش آگاهانه است. به گفته متخصصان، یکی از راهکارهای مؤثر برای این منظور، «قانون سه قرار ملاقات» است. این قانون پیشنهاد می‌دهد که زوجین هر هفته (یا حداقل ماهی یک‌بار) سه نوع قرار ملاقات با اهداف مشخص داشته باشند:
- قرار ملاقات سرگرم‌کننده: یک فعالیت مشترک مانند تماشای فیلم، رفتن به یک رویداد ورزشی یا صرف شام در خارج از خانه که باعث ایجاد حس بازی و لذت شود.
- قرار ملاقات کاری: گفتگویی هدفمند درباره مسائل عملی و مسئولیت‌های مشترک، مانند برنامه‌ریزی مالی یا وظایف خانگی.
- قرار ملاقات برای ارتباط عاطفی: یک گفتگوی صمیمانه که در آن زوجین درباره احساسات، نیازها و حال عمومی خود صحبت می‌کنند. این قرار ملاقات، به‌ویژه برای زوج‌های پرمشغله، فرصتی برای کند شدن و توجه واقعی به یکدیگر فراهم می‌کند.
حفظ چنین روتینی به تعادل در رابطه کمک کرده و اطمینان می‌دهد که فضایی کافی برای لحظات شوخ‌طبعانه و جدی وجود دارد. اگرچه حفظ صمیمیت عاطفی نیازمند تلاش مداوم است، اما باید آن را نه یک وظیفه، بلکه فعالیتی لذت‌بخش و مورد انتظار دید.
منبع: www.womenshealthmag.com
